Φλωρεντία

Το 1287, με διάταγμα της Δημοκρατίας της Φλωρεντίας, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί η Piazza of Santa Maria Novella για κοσμήσει τη νέα εκκλησία που χτιζόταν. Αμέσως, η πλατεία έγινε θέατρο σε φεστιβάλ, τουρνουά και άλλες αθλητικές συναντήσεις. Οι δύο οβελίσκοι του μαρμάρου από Serravezza, κάθε μία τοποθετήθηκε στην κορυφή από τέσσερις χάλκινες χελώνες που φιλοτέχνησε ο Giambologna και συμπληρώνεται με ένα κρίνο της Φλωρεντίας. Στην πλευρά απέναντι από την εκκλησία, η Λότζια του νοσοκομείου San Paolo κτίστηκε στις αρχές του 13ου αιώνα. Κατά το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα, το νοσοκομείο διευρύνθηκε με τη στοά από λίθινους κίονες. Η καμάρες ανάμεσα σε κάθε στήλη έχουν τζάμι με ανάγλυφα από τερακότα των αγίων του Andrea della Robbia.

Πηγή: taxidologio.gr

Το Pallazo Vecchio, δηλ. το Παλιό Παλάτι είναι το πιο σημαντικό δημόσιο κτίριο στην πόλη της Φλωρεντίας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1299 βασισμένο σε σχέδια του Arnolfo di Cambio. Στην αρχή ήταν η έδρα των Τεχνών και της Signoria. Αργότερα αποτέλεσε οικία της οικογένειας των Δούκων και συγκεκριμένα του Cosimo I de’ Medici πριν μετακομίσουν στο Palazzo Pitti. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Βασάρι μετέτρεψε το εσωτερικό του με τέτοιο τρόπο ώστε να συνδυάζει το γεγονός ότι ήταν η έδρα της κυβέρνησης όσο και η επίσημη κατοικία της άρχουσας οικογένειας. Το παλάτι είναι πολύ όμορφης αρχιτεκτονικής και περιέχει πολλά αξιόλογα εκθέματα, καθώς άξια θαυμασμού είναι επίσης τα ίδια τα δωμάτια τα οποία διατηρούνται ατόφια από την εποχή εκείνη. Επίσης υπάρχουν και πολλά
γλυπτά όπως ο Περσέας του Cellini και Βιασμός των Γυναικών Σαμπίν του Τζιαμπολόνια.

Ο καθεδρικός ναός του Duomo είναι αφιερωμένος στη Santa Maria del Fiore και είναι χαρακτηριστικό δείγμα ιταλικής γοτθικής αρχιτεκτονικής. Το παρόν κτίριο είναι σχέδιο του Arnolfo di Cambio, έναν από τους σπουδαιότερους αρχιτέκτονες – γλύπτες της εποχής του. Η κατασκευή του τελείωσε το 1367 και ήταν πλήρως καλυμμένο με χρωματιστά μάρμαρα όπως παλαιότερα και το Βαπτιστήριο, αλλά η πρόσοψή του πήρε την τελική σημερινή μορφή της κατά το 19ο αιώνα. Μέσα στο ναό, πέρα από τα γλυπτά του αρχιτέκτονα, υπάρχουν και πολλά άλλα σημαντικά έργα τέχνης, όπως π.χ. τα δύο φρέσκο που βρίσκονται στο δεξί μας χέρι και απεικονίζουν τους στρατηγούς
condottieri Paolo Uccello και andrea del Castagno. Η μεγάλη Pieta του Michalangelo, τα ξύλινα χαρακτικά του Ιερού σε σχέδια του Brunellesvhi και άλλων, αλλά και τα καταπληκτικά βιτρό αποτελούν σημεία θαυμασμού στον καθεδρικό. Πολλά από τα γλυπτά του Duomo φυλάσσονται σήμερα στο Μουσείο Opera del Duomo.

Η Ponte Vecchio, η παλαιότερη από τις 6 γέφυρες της Φλωρεντίας, αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. Χρονολογείται από τους Ρωμαϊκούς χρόνους, εξαιτίας των πλήθινων βάσεων της και των ξύλινων στηριγμάτων. Το 1333 μια καταστροφική πλημμύρα την κατέστρεψε, αλλά ανακατασκευάστηκε 12 χρόνια αργότερα από τον Neri da Fioravante. Οι 5 καμάρες έγιναν 3 και το κύριο μέρος της πλατύνθηκε. Στην αρχή τα καταστήματα στη γέφυρα ανήκαν στην Κομμούνα, αλλά κατά το 15ο αιώνα πωλήθηκαν σε ιδιώτες και άρχισαν να επεκτείνονται με άναρχο τρόπο. Το 15ο αιώνα τα καταστήματα αυτά ήταν οπωροπωλεία, κρεοπωλεία και ψαράδικα. Αργότερα όμως
εξαιτίας πιθανότατα της κακής οσμής, ο Ferdinando I τα αντικατέστησε με χρυσοχοεία, κάνοντας έτσι το δρόμο πιο κομψό και καθαρό. Το 1565, ο Vasari, κατασκεύασε το διάσημο Διάδρομο που περνάει επάνω από τα χρυσοχοεία της γέφυρας.

Το Uffizi είναι το πιο σημαντικό και δημοφιλές μουσείο της Φλωρεντίας. Ιδρύθηκε το 1560 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Giorgio Vasari κατά την περίοδο εξουσίας του Κόσιμο των Μεδίκων (Cosimo de’ Medici),του πρώτου Μέγα Δούκα της Τοσκάνης. Είναι κτισμένο σε σχήμα πετάλου και εκτείνεται από την Piazza della Signoria μέχρι τον ποταμό Αρνό. Σκοπός του ήταν να στεγάσει τα γραφεία της
διοίκησης όπως δηλώνει και το όνομα του. Από την αρχή όμως οι Μεδίκοι παραχώρησαν ορισμένες αίθουσες του τρίτου ορόφου για να στεγαστούν τα πρώτα αντικείμενα τέχνης της συλλογής τους. Δύο αιώνες αργότερα, η τελευταία διάδοχος των Μεδίκων, η Άννα Μαρία Λουίζα δώρησε στην πόλη το παλάτι συμπεριλαμβανομένης και της εκτιθέμενης συλλογής η οποία σήμερα είναι μία από τις σπουδαιότερες στον κόσμο. Στις 45 αίθουσες της γκαλερί μπορείτε να δείτε αριστουργήματα του 14ου και 15ου αιώνα από τους κορυφαίους καλλιτέχνες της εποχής.

Το Palazzo Pitti χτίστηκε από τον Luca Fancelli έπειτα από αίτημα του Luca Pitti, ο οποίος ήθελε να δείξει τη δύναμη και την υπεροχή του στην οικογένεια των Μεδίκων, χτίζοντας ένα εκθαμβωτικό παλάτι. Όταν όμως η οικογένεια Pitti πτώχευσε, ο Cosimo I de’ Medici αγόρασε το παλάτι, το 1549, και έτσι έγινε η οικία της οικογένειας των Μεδίκων. Μέχρι το 1600 το παλάτι επεκτάθηκε και έγιναν σημαντικές αλλαγές σε αυτό από τον Bartolomeo Ammannati. Το παλάτι βρίσκεται τοποθετημένο σε μια ημικυκλική πλατεία. Σήμερα φιλοξενεί πολλά σημαντικά μουσεία της πόλης, όπως το Palatina Gallery με έργα των Raffaello, Andrea del Sarto, Caravaggio, Bronzino κα.), το Μουσείο Ασημικών, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και την Γκαλερί Κοστουμιών. Επιπλέον, το παλάτι είναι φημισμένο και για τους κήπους του, τους κήπους Boboli, η οποίοι σχεδιάστηκαν το 1549 από τον Bartolomeo Ammannati.

Το 1420 ξεκίνησε η κατασκευή της Cupola από τον Filippo Brunelleschi. H εσωτερική διάμετρος είναι 41,5 μέτρα και είναι μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Αντί να ακολουθήσει τις μέχρι τότε γνωστές τεχνικές, ο Brunelleschi, συνδύασε τις γνώσεις του και ”τον τρόπο κατασκευής” των Ρωμαίων, ώστε να κατασκευάσει μία ασφαλή τοιχοποιία των 27,000 τόνων. Το εσωτερικό της Cupola σχεδιάστηκε από τον Giorgio Vasari και τον Federico Zuccari και έχει ένα τεράστιο φρέσκο που αναπαριστά τη Δευτέρα Παρουσία. Ο τρούλος αυτός αποτελεί το σήμα κατατεθέν του ουρανού της Φλωρεντίας.

Το κτίριο του Βαπτιστηρίου σχεδιάστηκε έτσι ώστε να αποτελεί τη γήινη εικόνα μιας υψηλότερης, θεϊκής πραγματικότητας, για αυτό και διακατέχεται από απόλυτες, ευθείες γραμμές. Η οκταγωνική δομή του έχει μια σημαντική συμβολική σημασία: το οκτάγωνο συμβολίζει την 8η μέρα, αυτή εκτός της ανθρώπινης ζωής στη γη και κατά την οποία ο Χριστός ανέρχεται και ζει αιώνια ως μια εικόνα που συνδέεται με τη βάφτιση του Χριστού από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τα πρώιμα χριστιανικά χρόνια. Μεταξύ 1330 και 1336, ο Andrea Pisano, δημιούργησε την πρώτη χάλκινη πόρτα με χρυσές μορφές γοτθικού τύπου. Το 1401 πραγματοποιήθηκε ένας διαγωνισμός για την κατασκευή της δεύτερης πόρτας, τον οποίο κέρδισε ο Lorenzo Ghilberti, για μια δουλειά που έμοιαζε πολύ με την προηγούμενη, αλλά είχε μεγαλύτερο βάθος και νατουραλισμό. Το 1424 παρουσίασε το έργο του για την τρίτη πόρτα, το οποίο εξέπληξε τους πάντες αφού παρουσίαζε μια τελείως διαφορετική τεχνοτροπία, η οποία αποτέλεσε και την αρχή του ρεύματος της Αναγέννησης. Η πόρτα ονομάστηκε
”Πόρτα του Παραδείσου” και το αριστούργημα του πήρε μια τιμητική θέση στην είσοδο του Καθεδρικού. Στα πλαϊνά της πόρτας υπάρχουν 2 πορφυρές κολώνες οι οποίες αποτελούσαν δώρο των κατοίκων της Πίζας το 1115 προκειμένου να ευχαριστήσουν τους κατοίκους της Φλωρεντίας για τη βοήθειά τους στον πόλεμο εναντίον των Μουσουλμάνων. Στο εσωτερικό του Βαπτιστηρίου υπάρχει ένα μωσαϊκό του Coppo di Marcovaldo, από το οποίο επηρεάστηκε και ο Giotto σε μετέπειτα έργα του.