Δουβλίνο

Χτίστηκε ασε αυστηρό στυλ μεταξύ του 1712 και 1732. στο μήκους 32μ. Long Room (Μακρά Αίθουσα) υπάρχουν πολλά μοναδικά παλιά κείμενα και το Book of Kells εκτίθεται στις Library Colonnades. Το Long Room χρησιμοποιείται κυρίως για τα περίπου 200.000 παλαιότερα βιβλία της βιβλιοθήκης. Ως το 1892 το ισόγειο του περιστυλίου ήταν ανοιχτό, αλλά τότε χτίστηκε ώστε να αυξηθεί ο αποθηκευτικός χώρος. Μία παλαιότερη προσπάθεια αύξησης της χωρητικότητας της αίθουσας είχε γίνει το 1853 όταν ανυψώθηκε η
οροφή της. Εκτός από το παγκοσμίας φήμης Βιβλίο της Kells, εκτίθεται και η αποκαλούμενη άρπα του Brian Boru που όμως αποκλείεται να υπήρχε το 1014 που ο ήρωας αυτός της πρώιμης ιρλανδικής ιστορίας νίκησε τους Δανούς στη Μάχη του Κλόνταρφ. Χρονολογείται πάντως από το 1400 και είναι από τις παλαιότερες στην Ιρλανδία. Άλλα εκθέματα είναι ένα σπάνιο αντίγραφο της Ανακήρυξης της Ιρλανδικής Δημοκρατίας που διάβασε δημόσια ο Πάτρικ Πιρς στις αρχές της Εξέγερσης της Εβδομάδας του Πάσχα το 1916. Οι συλλογές των μαρμάρινων προτομών του 18 ου και 19 ου αιώνα αναπαριστούν τον Τζόναθαν Σουίφτ, τον Έντμουντ Μπερκ και άλλα παλαιότερα μέλη του Trinity College.

Ο Καθεδρικός Ναός του Χριστού ή Ναός της Αγίας Τριάδας βρίσκεται νότια του ποταμού και δυτικά του κέντρου της πόλης. Ο αρχικός οικισμός των Βίκινγκ βρισκόταν μεταξύ του καθεδρικού και του ποταμού. Εδώ ήταν και το κέντρο του μεσαιωνικού Δουβλίνου. Ο καθεδρικός χτίστηκε από τους Δανούς το 1038 κι αρχικά ήταν ξύλινος, στη συνέχεια άρχισε να ξαναχτίζει από πέτρα το 1172 ο Ρίτσαρντ ντε Κλερ, κόμης του Πέμπροουκ, ο αγγλονορμανδός ευγενής που εισέβαλε στην Ιρλανδία το 1170. Για μεγάλο μέρος της ιστορίας του ο Christ Church Cathedral συναγωνιζόταν τον κοντινό St Patrick’s Cathedral, αλλά, όπως και ο γειτονάς του, πέρασε δύσκολες στιγμές το 18 ο και 19 ο αιώνα και όταν ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης του ήταν σχεδόν ετοιμόροπος, ενώ το κεντρικό κλίτος του είχε χρησιμοποιηθεί ως αγορά και η κρύπτη του είχε στεγάσει ταβέρνες.

Κατασκευάστηκε μεταξύ του 1792 και του 1795 είναι ένα ογκώδες, γκρίζο κι απειλητικό κτίριο όπου παιζόταν τουλάχιστον μία πράξη κάθε επειδοσίου της μακράς και οδυνηρής πορείας της Ιρλανδίας προς την ανεξαρτησία. Οι εξεγέρσεις του 1798, του 1803, του 1848, του 1867 και του 1916 έλαβαν τέλος με τον εγκλεισμό των πρωτοστατών τους στη φυλακή αυτή. Αλλά το ονομά της χαράχτηκε βαθιά στη συνείδηση των Ιρλανδών όταν εκτελέστηκαν εδώ οι πρωταγωνιστές της Εξέγερσης της Εβδομάδας του Πάσχα. Εδώ έγιναν οι 14 από τις
15 εκτελέσεις το διάστημα 2-13 Μαϊου 1916. Στο προαύλιο ξενίζει το θέαμα του Asgard, του πλοίου που κατάφερε να σπάσει το βρετανικό κλοιό για να φέρει όπλα στις δυνάμεις των εθνικιστών το 1914.

Το Κάστρο του Δουβλίνου, που ήταν το κέντρο της βρετανικής εξουσίας στην Ιρλανδία και κατασκευάστηκε αρχικά κατά παραγγελία του βασιλιά Ιωάννη το 1204, θυμίζει περισσότερο ανάκτορο. Από το αρχικό νορμανδικό κάστρο σώζεται μόνο ο Record Tower που ολοκληρώθηκε το 1258 και μέρος των θεμελίων του – η επίσκεψη των ανασκαφών είναι από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια του κάστρου. Η τάφρος, που είχε καλυφθεί εξολοκλήρου από νεότερα κτίσματα, γέμιζε με τα νερά του ποταμού Poddle. Το κάστρο στεγάζει επίσης ένα από τα καλύτερα μουσεία του Δουβλίνου, την Chester Beatty Library. Η ιστορία του κάστρου ήταν μάλλον ήρεμη, με εξαίρεση μία πολιορκία από τον Σίλκεν Τόμας Φιτζερλαντ το 1534, μία πυρκαγιά που κατέστρεψε μεγάλο μέρος του το 1684, και τα γεγονότα της Εξέγερσης της Εβδομάδας του Πάσχα το 1916. Ήταν η επίσημη κατοικία των βρετανών αντιβασιλέων της Ιρλανδίας μέχρι την κατασκευή
του Viceregal Lodge στο Phoinex Park. Παλαιότερα είχε χρησιμοποιηθεί ως φυλακή.

Το κτίριο του Εθνικού Μουσείου ολοκληρώθηκε το 1890. το αστέρι του μουσείου είναι το Treasury (Θησαυροφυλάκιο) που στεγάζει την ωραιότερη συλλογή χρυσών αντικειμένων από την Εποχή του Χαλκού και του Σιδήρου στον κόσμο και την πληρέστερη παγκοσμίως συλλογή μεσαιωνικών κελτικών αντικειμένων από μέταλλο. Τα σημαντικά εκθέματα της μοναδικής συλλογής του είναι το Ardagh Chalice και η Tara Brooch. Το κύπελλο του Ardagh του 12 ου αιώνα, με ύψος 17,8 εκατοστά και διάμετρο 24,2 εκατοστά, είναι το καλύτερο γνωστό δείγμα κελτικής τέχνης κι έχει κατασκευασθεί από χρυσό, ασήμι, μπρούτζο, χαλκό και μόλυβδο. Η εξίσου φημισμένη πομπή της Tara κατασκευάστηκε γύρω στο 700 μ.Χ. από λευκό μπρούτζο, με ίχνη διακόσμησης από χρυσό, ασήμι, γυαλί, χαλκό, σμάλτο και σύρμα.

Το Phoenix Park είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα της πόλης. Διαθέτει κήπους και λίμνες, το δεύτερο παλαιότερο ζωολογικό κήπο της Ευρώπης, ένα κάστρο και πολλά άλλα. Η έκταση αυτή έγινε πάρκο το 1671, αλλά άνοιξε για το κοινό το 1747. Κοντά στην είσοδο της Parkgate St βρίσκεται ο ύψους 63μ. οβελίσκος του Μνημείου του Ουέλινγκτον. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1817 και ολοκληρώθηκε το 1861, κυρίως γιατί εν τω μεταξύ ο δούκας Ουέλινγκτον έχασε την εύνοια του κόσμου. Στο κέντρο του πάρκου ο Παπικός Σταυρός δείχνει το σημείο απ’ όπου ο πάπας Ιωάννης Πάυολος ΒΥ έκανε κήρυγμα σε 1,25 εκατομμύρια ανθρώπους το 1979. το Μνημείο του Φοίνικα ανεγέρθηκε το 1747, αλλά δε θυμίζει καθόλου φοίνικα και συχνά αποκαλείται Μνημείου Αετού.